Slaapkamernachtdieren: Knettergekke encyclopedie
Loes Riphagen ontdekte 26 nieuwe diersoorten in haar slaapkamer: Van Ammahoela tot Zwamneus. Over de herkomst van sproeten op je neus, kreukels in je vel en klitten in je haar. En waarom het ‘s ochtends soms zo moeilijk is je ogen open te doen.
Loes Riphagen (1983) groeide op in Oene, een piepklein boerendorpje op de Veluwe. In 2007 studeerde ze af als illustrator aan de Willem de Kooning Academie in Rotterdam. Haar afstudeeropdracht werd de basis voor haar eerste prentenboek, Slaapkamernachtdieren, waarvoor ze ook zelf de tekst schreef.
Slaapkamernachtdieren (uitgeverij de Fontein) beschrijft 26 nieuwe diersoorten op een uiterst zorgvuldige wijze. De stijl van dit knotsgekke boek kenmerkt zich door een combinatie van bizarre fantasie met een mengeling van ernst en warme humor.
Marieke van Twillert schreef in NRC Handelsblad: ‘De plaatjes van de 26 sullige, dunne, dikke en grappige diertjes zijn prachtig en een beetje melancholisch. Het mooie van dit fraai uitgevoerde prentenboek is dat Loes Riphagen haar diertjes uiterst serieus neemt.’ Eric Vanthillo, Pluizuit.be: ‘het is heerlijk om er telkens weer in te grasduinen. En als je er dan enkele dieren in ontdekt, kan de pret niet meer op. Zeker niet als je de ware sporen ontdekt in je eigen kamer. Want deze link met de realiteit is de kracht van dit boek.’
De dieren hebben allemaal eigenaardigheden die sterk overeenkomen met onze eigen menselijke gekkigheden.
‘Doordat de Curiosum zo dun is, raakt hij snel met andere Curiosums in de knoop. Hij leeft dus het liefst alleen.’ ‘De Pielschaaf wil graag met soortgenoten samenleven, maar omdat hij zo veel beweegt, is dat onmogelijk.’ ‘De Ammehoela’s leven altijd met zijn tweeën bij elkaar, een mannetje en een vrouwtje. ‘s Nachts proberen ze samen een nestje te maken. Meestal doen ze dit in mensenhaar, omdat dat zo’n fijne, zachte, warme plek is. Dit veroorzaakt knopen en klitten in je haar.’
En zo gaat het nog wel even door. 26 dieren die verklaren waarom het vaak zo’n chaos is in je kleerkast, waarom je bed kraakt, waarom je soms blauwe plekken hebt, kreukels in je vel, sproeten op je neus.
De Schijtlijster is het favoriete dier van Loes Riphagen. ‘Ik heb in de zomer altijd veel sproeten in mijn gezicht, dus ik denk dat er dan een heleboel schijtlijsters in mijn slaapkamer zijn.’ Dit merkwaardige beestje is fel van kleur, maar dat is bij de meeste van hen niet meer te zien: ze zitten zelf ook onder de poepjes. De Schijtlijster loopt graag achter de Hastalapoepsa, omdat hij zijn scheetjes zo lekker vindt ruiken.
Loes Riphagen illustreert ook voor andere schrijvers. Dit jaar verschijnen er verschillende boeken die door haar geïllustreerd zijn. Eén hiervan is het prentenboek De Kusjeskrokodil en andere lieve nachtbeesten. Een slaapverhaal over enge beesten die eigenlijk heel lief zijn, zoals het Verhaaltjesvarken, de Toedektijger, de Knuffelbuffel de Slaapliedjesleeuw en de Mooiedromendraak. De Kusjeskrokodil (uitgeverij Clavis) verschijnt in maart.
Bibliografie:
Slaapkamernachtdieren, (De Fontein, 2008
Betoverend, (Nanda Roep Pimento, 2008)
De kusjeskrokodil en andere lieve nachtbeesten (Jozua Douglas Clavis, 2009)
www.loesriphagen.nl
Kjoek? 