Breng de geschiedenis tot leven!
Dat is mijn lijfspreuk voor het schrijven van kinderboeken. Ik zoek een historisch onderwerp en begin dan te fantaseren: waarom is iets in een ver verleden op een bepaalde manier gebeurd, en kun je daar een andere reden voor verzinnen? In en op bestaande monumenten zie je vaak gekke poortjes, raampjes, trappen of luikjes die nergens naartoe leiden. Dat prikkelt mijn fantasie. Was driehonderd jaar geleden dat ene poortje in dat huis wel zichtbaar? En waarom zou je in βs hemelsnaam een trap bouwen die nergens naartoe gaat?
Zo bevonden zich in een heel oud poortgebouw in Ravenstein (Noord-Brabant) restanten van een dubbele haard in een piepklein vertrek. Dat is onlogisch. Archeologisch onderzoek toonde aan dat de haardresten deel uitmaakten van een poortgebouw dat op de voorburcht van het kasteel van Ravenstein stond. Dan ga ik verder denken: heeft er soms een ander, veel groter, gebouw gestaan waar die dubbele haard wel in paste? In mijn boek Het Stein van Walraven, uitgegeven bij Christofoor in 2001, heb ik op die plek een kasteel laten verrijzen. In het boek gaat een jongen terug naar de 14e eeuw en maakt de bouw van het kasteel van Ravenstein mee.* Zo kun je fictie en geschiedenis bij elkaar brengen.
In hetzelfde jaar verscheen er een thematische reisgids van mijn hand, In de Voetsporen van Koning Arthur, in de Dominicusreeks van Gottmer. Niet echt een kinderboek, maar het wordt wel door kinderen gebruikt voor spreekbeurten op school.*
Een opgebroken grafheuvel die zich achter in de tuin van mijn schoonouders bevond, zette mij aan tot het schrijven van mijn jeugdroman Het Geheim van de Grafheuvel, uitgegeven bij de Vlaamse uitgeverij De Vries-Brouwers in 2008. Twee jongens vinden een vergeten grafheuvel op het landgoed van hun grootouders en graven de heuvel op, waarmee een serie griezelige gebeurtenissen in gang wordt gezet, waar een heks en een rituele moord uit de negentiende eeuw mee te maken hebben.
De Domtoren in Utrecht vormde de aanleiding voor het boek Zoektocht naar Brechje, dat hopelijk ook door De Vries-Brouwers in 2009 zal worden uitgegeven. In de Domtoren zit een onopvallend, klein deurtje dat altijd dichtzit. Dat was voor mij de reden om er een heel verhaal omheen te verzinnen dat zich niet alleen afspeelt in de rampjaren 1672 en 1673, toen Nederland in oorlog raakte met Frankrijk, Duitsland en Engeland, maar ook in 2009. Afwisselend worden de lotgevallen van het meisje Brechje in de zeventiende eeuw gevolgd, en die van haar alter ego Sanne in 2009. Gaandeweg ontdekt Sanne wat er op die ene, donkere avond in april 1673 met Brechje is gebeurd.
Mijn boeken zijn geschikt voor kinderen vanaf 11 jaar. Als je een beetje geΓ―nteresseerd bent in geschiedenis, archeologie Γ©n een spannend verhaal, wens ik je veel plezier toe met het lezen van mijn boeken!
Nicki Bullinga (1963)
* Deze boeken liggen in de ramsj, maar je kunt ze ook bij mij bestellen.
Kjoek? 